سپــــیده صبح

کنارت هستم ای تنها...

من خدا را دارم، کوله بارم بر دوش ، سفری می باید.سفری بی همراه، گم شدن تا ته تنهایی محض.

سازکم با من گفت: هر کجا لرزیدی، از سفر ترسیدی، تو بگو از ته دل؛ من خدا را دارم.

من و سازم چندیست که فقط با اوییم

خداوندا عاشقت هستم و میدانم تو صد چندان عاشق بندگانت هستی....دوستت دارم

دلم نوشت: محبوب من تمام دوستانم را به تو می سپارم، به دلهاشون پاسخ بده

یا ذوالجلال و الاکرام...